A Room With a View

Ναί, τακτοποιήθηκα, μερσί, καλώς σας (ξανα)βρήκα.Oπως βλέπετε,η καινούργια μου θέα παραπέμπει σε ταινίες του Ivory,πικνίκ σε εξοχές και αυστηρό Εγγλέζικο πρωτόκολο.Όποιος έχει ρούχα εποχής να μου δανείσει θα του είμαι υπόχρεος,με τα τζήν εδω μέσα δε λέει, από κρινολίνο και πάνω.

To Mεγάλο Αναπάντητο Ερώτημα των Μετακομίσεων:

Πού στον π****** χωρούσαν όλα αυτά;

Απο τη Λευκωσία στην Αθήνα

Η έκθεση γελοιογραφίας με τίτλο «Έλληνες γελοιογράφοι», μεταφέρεται τώρα από τη Λευκωσία στην Αθήνα.

Στην έκθεση συμμετέχουν με έργα τους οι παρακάτω Ελλαδίτες και Κύπριοι γελοιογράφοι:

«ΒΛΑΧΟΣ, ΒΑΣ, BOSS, ΙΩΑΝΝΟΥ, ΚΕΛΛΑΣ, ΚΟΥΝΤΟΥΡΗΣ, ΚΥΡ, ΜΑΘ, ΜΑΚΡΗΣ, ΜΑΡΑΓΚΟΣ, ΜΑΥΡΟΓΕΝΗΣ, Κ.ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ, ΜΙΤΙΔΗΣ, ΟΡΝΕΡΑΚΗΣ, ΠΑΥΛΙΔΗΣ, ΠΕΤΡΟΥΛΑΚΗΣ, ΠΙΝ, ΣΤΑΘΗΣ, ΣΤΑΣΙΝΟΣ, ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, ΨΗΜΕΝΟΠΟΥΛΟΣ»

Τα εγκαίνια θα πραγματοποιηθούν την Τρίτη 16 Οκτωβρίου 2007, ώρα 7.30μ.μ. στο πολιτιστικό κέντρο «Μελίνα», του Δήμου Αθηναίων (1ος όροφος), Ηρακλειδών 66 κ Θεσσαλονίκης, Θησείο(πλησίον του σταθμού μετρό «Κεραμεικός»)

Τα εγκαίνια θα τελέσει ο υπουργός Ανάπτυξης κ. Χρήστος Φώλιας.

Θα ακολουθήσει δεξίωση.

Λειτουργία έκθεσης: 17-30 Οκτωβρίου 2007

Τρίτη-Σάββατο: 9.00-13.00 κ 15.00-21.00

Κυριακή: 09.00-13.00

Το Τελευταίο Ταγκό στο Παρίσι*

Τι λέγαμε στο προηγούμενο πόστ για το ξεφόρτωμα των περιττών;
Σήμερα έχουμε μαζί μας τον ασθενή Αντώνη Πανούτσο,που θα εξιστορήσει γλαφυρά το δράμα του στην ομήγυρη.Αντώνη,είμαστε μαζί σου.Αντώνη,μπορείς!Μην το λυπάσαι το κωλοποδήλατο!


"Κάθε μετακόμιση είναι σαν ταξίδι σε κόσμους πολιτισμικής αρμονίας και επιστημονικής φαντασίας. Καταλαβαίνεις ότι πραγματικά υπάρχουν άγνωστες υπάρξεις που κινούνται μέσα στο σκοτάδι και τρώνε τις κάλτσες από το πλυντήριο αφήνοντας τα ζευγάρια μονά και πως ο Βούλγαρος και ο Αλβανός μεταφορέας κάποια στιγμή θα αφομοιωθούν στην ελληνική κοινωνία, κυρίως όταν θα έχουν καταλάβει ότι δεν χρειαζόμαστε πλουσιότερο λεξιλόγιο από τις 200 λέξεις και το «μαλάκας».

Επίσης, μια μετακόμιση σου επιτρέπει να παίξεις τον Αγιο Αντώνιο όταν δοκιμάζεται από τον πειρασμό. Αγιος: «Θέλω να ζήσω μια πιο απλή ζωή. Θέλω να απαλλαγώ από τα επίγεια αγαθά, που στην πραγματικότητα αλυσοδένουν την ψυχή. Γιατί στο διάολο κουβαλάω το παντελόνι με τους 40 πόντους καμπάνα και το patchwork που έχω να το φορέσω από τότε που η τηλεόραση ήτανε μαυρόασπρη και οι κιλότες ροζ;». Πειρασμός: «Μην το πετάς αυτό το παντελόνι. Σε μερικές μέρες θα έχεις χάσει τα 36 κιλά που πήρες από την τελευταία φορά που το φόρεσες. Και πού 'σαι, άγιε. Του χρόνου άκουσα ότι θα είναι ξανά στη μόδα η καμπάνα». Αγιος: «Εντάξει, δεν πιάνει χώρο. Θα το πακετάρω και θα το κρατήσω. Αλλά αυτό το ποδήλατο που το κουβαλάω δύο δεκαετίες να μην το αφήσω στη γωνία, να το βρει ένα παιδάκι να χαρεί;». Πειρασμός: «Είσαι ασυνείδητος, άγιε; Και αν το παιδάκι έχει ατύχημα και σκοτωθεί; Δεν θα το έχεις κρίμα στον λαιμό σου; Εκτός του ότι με το που θα χάσεις τα 36 κιλά θα μπορείς με το ποδήλατο να κάνεις τον γύρο της Ελλάδας». Αγιος: «Αλλά το καλάμι του ψαρέματος...». Σε πέντε μεταφορές την τελευταία δεκαετία το μόνο που κατάφερα να πετάξω ήταν κάτι διαφημιστικά του Praktiker και λίγο βούτυρο Κερκύρας."

*Και με τις τελευταίες λέξεις αυτής του υπέροχης αφήγησης,έρχεται και δένει γλυκά και συνειρμικά ο τίτλος του πόστ...

Πετάω.

Mετακομίζω.Και με την ευκαιρεία,πετάω αδίστακτα.Δύο δύο φεύγουν κάθε μέρα σκουπιδοσακούλες (οι μεγάλες,των εστιατορίων, όχι οι μικρές οικιακές)γεμάτες με πρώην-πολύτιμα-που-ωστόσο-ποτέ-δεν-χρειάστηκαν αντικείμενα, έντυπα, χαρτικά και διακοσμητικά.
Η γριά Αλικάρα απο δίπλα βέβαια αρχίζει και με κοιτάει καχύποπτα, σίγουρη πλέον ότι το βράδυ φέρνω σπίτι γυναίκες αμφιβόλου ηθικής και το πρωί ξεφορτώνομαι τα πτώματα.Αν η Αλικάρα "κατείχε" το Διαδίκτυο (η αλήθεια είναι ότι μάλλον το κατέχει) θα μπορούσα να την παραπέμψω στο ανάλογο site που έχει ανάγει σε επιστήμη την τάση που συνεχώς εξαπλώνεται, το να ξεφορτώνεσαι τα συσωρευόμενα περιτά.
Όλο και συχνότερα συναντάω συμπάσχοντες, που πάντα ένιωθαν αυτή την ανάγκη και ένιωθαν ότι το ζόρι τους ήταν προσωπικό.Nope! Είμαστε πολλοί, αλλά είμαστε σκόρπιοι!

Έντυπα,Έντυπα,Έντυπα!

Aπό Δευτέρα κρέμεται στα περίπτερα το καινούργιο "Παρά Πέντε", από σήμερα η καινούργια "Γαλέρα".Αναζητήστε τα αμφότερα.



Απλώθηκε επαρκώς και η διανομή της "Blow",που διανέμεται ΠαρασκευοΣάββατα.Στην τελευταία σελίδα του εντύπου έχει πλήρη οδηγό των σημείων διανομής, ενώ ετοιμάζονται κα τα stands και κοντοζυγώνει και το site.Αν συνεχίσει με τέτοια εξώφυλα,με έχει κερδίσει και σαν oρκισμένο φάν εκτός από συνεργάτη :-)

Cutting Room Floor

Όποιος παρακολουθεί τα σκίτσα μου στη City Press, θα έχει παρατηρήσει ότι είναι ολίγον...cinemascope.Όχι, δεν είναι θέμα σελιδοποίησης.Είναι στυγνή απόπειρα λογοκρισίας απ'τη μεριά μου!Για παράδειγμα,το χθεσινό μου σκίτσο εμφανίστηκε μ' αυτή τη μορφή:

Εύκολο,τετριμμένο και χιλιοειπωμένο αστειάκι, θα συμφωνήσω.Παρ'όλα αυτά,ο αγενής τύπος που τόλμησε να το σχολιάσει μέσα στην ίδια μου τη γελοιογραφία,έπρεπε οπωσδήποτε να πάρει ένα μάθημα ότι εδώ δεν είναι μπάτε σκύλοι αλέστε...όπερ και εγένετο, κι έτσι τη συγκεκριμένη γελοιογραφία δεν θα τη δείτε ΠΟΤΕ στην αρχική της μορφή:

Emo-νή

Τους τελευταίους μήνες, αν πετάξεις πέτρα, υπάρχει τεράστια πιθανότητα να πετύχεις ένα περιοδικό που να έχει αφιέρωμα "σ΄ αυτή τη νέα μόδα των νέων", το στύλ emo. Η αρχή έγινε από το "Ε", συνέχισε στη Lifo και τελευταία το είδα στον "Ταχυδρόμο".
Το φαινόμενο (και των emo και των δημοσιευμάτων) έχει κοινωνιολογικό ενδιαφέρον: μαλακισμένα κενά κωλόπαιδα που προσπαθούν να δείξουν πιό ενδιαφέροντα απ' ό,τι είναι,ποζάρουν για κακογερασμένα, κενά έντυπα που προσπαθούν να δείξουν πιό ενδιαφέροντα απ' ό,τι είναι (κι εσύ,τέκνον Lifo;).
Το αποτέλεσμα αξιολύπητο για αμφότερους.
Τα πιτσιρίκια τουλάχιστο παραδέχονται ότι είναι ποζέρια.