Στη wordpress αδερφές μου, στη wordpress!

...Μια κι έχω γίνει εξπέρ στις real life μετακομίσεις,ήρθε η ώρα να κάνω και την πρώτη μου virtual! To παρόν blog θα το βρίσκετε πλέον στη διεύθυνση http://derveniotis.wordpress.com.Tαχυδρομικό κώδικα δε θυμάμαι τώρα απ' έξω! See you there ;-)

Mπορώ να έχω το έντυπό μου χωρίς καπότα, παρακαλώ;

Tα "ψευδοεξώφυλα" εφημερίδων (ιλουστρασιόν διαφημιστικό που περιβάλει την κανονική εφημερίδα) εξελίσονται σε μάστιγα.Το κακό άρχισε απο τις Κυριακάτικες,και πέρασε ευλόγως και στις εξ ίσου μαζικές free press.Και άν στις Κυριακάτικες πες "δεν έχασε η βενετιά βελόνι,τρία χτυπηματάκια και μια φωτογραφία πολιτικού, άσε, καλύτερα να βλέπουμε καναν κώλο",(άσε που στις περισσότερες το εξώφυλο επαναλαμβάνεται στο ιλουστρασιόν και η διαφήμιση μπαίνει στις άλλες σελίδες),στις free press που έχουν κάνει επιλογή να έχουν στη βιτρίνα τους το έργο κάποιου καλλιτέχνη,το πράγμα αρχίζει να γίνεται κακόγουστο και προσβλητικό.
Καταλαβαίνω ότι το χρήμα θα ρέει άφθονο για αυτή την παραχώρηση, αλλά πάντα το μεφιστοφελικό ζήτημα παραμένει: ο Σατανάς θα στα δώσει τα μέσα, αλλά μήπως καταλήγεις να σου υπαγορεύει και το σκοπό;
Πάντα αγαθή φύση εγώ,πιστεύω μέχρι αποδείξεως του εναντίου ότι όταν ξεκινάνε τα έντυπά τους οι εκδότες κάποιο δικό τους όραμα έχουν στο μυαλό,κι όχι απλώς να είναι αυτοσκοπός το να υπάρχει άλλο ένα έντυπο εκεί έξω.Πως αισθάνονται άραγε με αυτή τη χειροπιαστή υπενθύμιση ότι η Διαφήμιση έχει σκεπάσει κυριολεκτικά το περιεχόμενό τους;

Ho-Ho-Fuckin'- Ho

Kανονικά το πόστ αυτό θα είχε σαν κύριο θέμα το σουρεαλισμό που βιώνουμε οι εντυπόγραφοι, να πρέπει να μπαίνουμε σε christmas mood κάπου ενάμισι μήνα πριν τα actual christmas, μια και τότε πρέπει να φτιαχτεί η ύλη που μας αναλογεί.
Και προτού προλάβω να γκρινιάξω για αυτό το χωροχρονικό jet lang, νά σου όλες οι βιτρίνες στολισμένες με θέμα "αγιοβασίλη, που να το βάλω το έλατο";
Kάποτε ο στολισμός γινόταν βία μια βδομάδα πρίν.
Όταν άρχισε να γίνεται αρχές Δεκέμβρη, το κατάπιαμε με την απαραίτητη μουρμούρα για το φαταουλισμό τον εμπόρων.
Τώρα,μέσα Νοέμβρη γιατί ωρέ παλικάρια; Εντάξει, στην Αμερική τα ξεκινάνε καπάκι μετα το thanksgiving,μια πατέντα που εμπνεύστηκε ο Ρούσβελτ την εποχή του Depression.
Εδω;Να give thanks to whom? Κι εντάξει, όχι ότι δεν έχουμε Depression, αλλά το σπάστικ είναι ότι δεν έχουμε Ρούσβελτ...

(τα δείγματα είναι απο τα xmas comics που κάνω για το "Παρα Πέντε" και για τη "Γαλέρα"):

Eπετειακόν

Eσύ, πού εμφανίζεσαι φέτος;

Βlog, myspace, ή facebook; Μέγα και δισεπίλυτο το τρίλημμα του φερέλπιδος που θέλει να κάνει "social engineering" και δεν ξέρει ποια πλατφόρμα να διαλέξει.
Από πλευράς δημοσιότητας, μπλόγκς και facebook μάλλον υπερτερούν, με τα blogs να έχουν την τιμητική τους τουλάχιστο τρείς φορές την εβδομάδα σε κάποια ημερήσια πολιτική εφημερίδα,ενώ το facebook βρίσκει φιλόξενο λιμάνι στα glossy περιοδικά,με δόλωμα τους "γόνους επωνύμων" που συχνάζουν στα ενδότερά του (κάτι σαν Αράχωβα του web.2).
To myspace αντίθετα,δεν ευτυχεί της ίδιας κάλυψης στα ημεδαπά μέσα, παρόλο το "βαρύ πυροβολικό" απο Μαντόνες που το χρησιμοποιούν διεθνώς σαν εργαλείο προώθησης.
Τώρα, απο πλευράς περιεχομένου, τα ξεχωρίζετε ώς εξής: μπλόγκ είναι αυτό που γίνεσαι δημοσίως ρεντίκολο με αντάλλαγμα κάποια comments και κάποιους visitors που σου δίνουν την ψευδαίσθηση ότι δίνει οποιοσδήποτε δεκάρα για τη γνώμη σου.(highlight:να σε καλέσει ο Βενιζέλος για "γνωριμία με τους bloggers).
Facebook είναι αυτό που γίνεσαι δημοσίως ρεντίκολο με αντάλλαγμα την ψευδαίσθηση ότι "έχεις 374 φίλους" (highlight:να είσαι στην ίδια σελίδα με κοσμικούς χωρίς να χρειαστεί να χαρτζιλικώσεις τη Χριστίνα Πολίτη).
Myspace είναι το ίδιο, αλλά με πιό περίπλοκα γραφικά (highlight:να σου αφήσει επώνυμος καλλιτέχνης comment/spamoδιαφήμιση του επόμενου "event" του,με αφίσα-γκουμούτσα που κάνει δέκα ώρες ν'ανοίξει).
Στο επόμενο μάθημα:"Second Life:το καταφύγιο των χαμένων που δεν έχουν ούτε First"

Playing Doctor

Λοιπόν, έχω παρατηρήσει το εξής: όταν αρρωσταίνω,νιώθω πως η κατάσταση που βιώνω διαρκούσε απο τα βάθη του χρόνου και θα διαρκέσει μέχρι τα τέλη της αιωνιότητας: δεν θυμάμαι πως είναι να είναι κανείς υγιής.Με το που γίνομαι καλά, το αμέσως επόμενο λεπτό έχω ξεχάσει τελείως την εμπειρία του πάσχοντος σώματος.Δεν ξέρω αν είναι κοινή εμπειρία,αν δεν είναι να το κοιτάξω, γιατρέ μου!

"Σα Μελλοντικός Ηγέτης, σας Συγχωρώ Όλους"

Υπάρχει μια σκηνή περίπου στο μέσον της "Λίστας του Σίντλερ" όπου ο Λίαμ Νίσον προσπαθεί να εξηγήσει στο Ναζί Διοικητή που υποδύεται ο Ρέηφ Φάινς ότι ο πραγματικός Ηγέτης είναι αυτός που συγχωρεί.Ψαρώνει ο Ναζής, και την επόμενη μέρα τριγυρνάει στο ίδιο στρατόπεδο όπου έτρεμε το σκατό στον κώλο όποιου τον πετύχαινε στο διάβα του, και έλεγε στον κάθε μικροπαραβάτη "σε συγχωρώ".Τό κανε μία, δύο, τρείς, στον τέταρτο προφανώς σκέφτηκε σε άπταιστα γερμανικά "ρε δε γαμιόμαστε λέω γώ;" και του φύτεψε έξτρα εξαερισμό στο κεφάλι.
...Είναι μια άλλη εξήγηση για την ήττα του Βενιζέλου:Το "όλον ΠΑΣΟΚ" αποτελείται από σινεφίλ που όλοι είδανε τη συγκεκριμένη ταινία,και τη μέρα του Φραπεδομπουγελώματος του Μπένι και της συνακόλουθης δήλωσής του,κάνανε τον συγκεκριμένο συνειρμό!