Tουνάϊτ Γουή Ντάην ιν Φρομ Χέλ
'Εχω μια απορία με τις "μεταφορές".Το λέω με αφορμή το "300",και τη συζήτηση περί "πιστότητας στην Ιστορία". αλλά σε μεγαλύτερο βαθμό με είχε ενοχλήσει στο "From Hell".
Θα προσπαθήσω να το εξηγήσω με απλά λόγια, γιατί θα ακουστεί λίγο μπερδεμένο.
Ας βγάλουμε απ' τη μέση το απλό: ναί, έχεις δικαίωμα, παρ' όλο που βασίζεσαι σε ένα προυπάρχον έργο τέχνης, να κάνεις αλλαγές, να αλλάξεις focus point, να δώσεις τη δική σου ερμηνεία, κλπ κλπ.Κατανοητό, θεμιτό και αναγκαίο.
Αυτό που δεν καταλαβαίνω, είναι το "third degree of separation": Περίπτωση "From Hell" (ταινίας βασισμένης σε κόμικ): όταν διασκευάζεις ένα έργο που βασίζεται σε ένα αληθινό γεγονός...γιατί, γιατί διαλέγεις να αλλάξεις τον αδόξαστο... στο έργο; ΄Αμα θές να κρατήσεις μόνο το "περίβλημα", γιατί δε βασίζεις τη μαλακία σου κατ' ευθείαν στο ιστορικό γεγονός;
Εκεί φυσικά έχουμε άλλο πρόβλημα (περίπτωση "300"): Αυτό που οι υπερασπιστές περιγράφουν ώς "ταινία φαντασίας είναι, όχι μάθημα Ιστορίας".Ωραία, ρε φίλε, τότε γιατί βασίζεσαι σε ιστορικό γεγονός; Γιατί δεν κάθεσαι να φτιάξεις μια ξεκάθαρη φανταστική ιστορία εξ' αρχής, όπως ο "Μονομάχος";
Πώς; Δεν έχεις αρκετή φαντασία;
Μη σε αδικούμε, πουλάκι μου, έχεις και παραέχεις.Είναι εκεί, παρούσα, όταν αλλάζεις τα φώτα στο Ιστορικό "γεγονός"...
Θα προσπαθήσω να το εξηγήσω με απλά λόγια, γιατί θα ακουστεί λίγο μπερδεμένο.
Ας βγάλουμε απ' τη μέση το απλό: ναί, έχεις δικαίωμα, παρ' όλο που βασίζεσαι σε ένα προυπάρχον έργο τέχνης, να κάνεις αλλαγές, να αλλάξεις focus point, να δώσεις τη δική σου ερμηνεία, κλπ κλπ.Κατανοητό, θεμιτό και αναγκαίο.
Αυτό που δεν καταλαβαίνω, είναι το "third degree of separation": Περίπτωση "From Hell" (ταινίας βασισμένης σε κόμικ): όταν διασκευάζεις ένα έργο που βασίζεται σε ένα αληθινό γεγονός...γιατί, γιατί διαλέγεις να αλλάξεις τον αδόξαστο... στο έργο; ΄Αμα θές να κρατήσεις μόνο το "περίβλημα", γιατί δε βασίζεις τη μαλακία σου κατ' ευθείαν στο ιστορικό γεγονός;
Εκεί φυσικά έχουμε άλλο πρόβλημα (περίπτωση "300"): Αυτό που οι υπερασπιστές περιγράφουν ώς "ταινία φαντασίας είναι, όχι μάθημα Ιστορίας".Ωραία, ρε φίλε, τότε γιατί βασίζεσαι σε ιστορικό γεγονός; Γιατί δεν κάθεσαι να φτιάξεις μια ξεκάθαρη φανταστική ιστορία εξ' αρχής, όπως ο "Μονομάχος";
Πώς; Δεν έχεις αρκετή φαντασία;
Μη σε αδικούμε, πουλάκι μου, έχεις και παραέχεις.Είναι εκεί, παρούσα, όταν αλλάζεις τα φώτα στο Ιστορικό "γεγονός"...
posted by Spi_Der at 2:03 AM
11 Comments:
Τώρα να σου πώ ότι έχεις άδικο μόνο και μόνο επειδή μου άρεσαν οι 300 θα ήταν λιγουλάκι ηλίθιο. Αλλά όταν έχεις να κάνεις με τη νοοτροπία του Hollywood των McMovies ΄καλά ξεμπερδέματα. Η μόνη ένσταση στο κειμενό σου είναι αναφορικά με τον Μονομάχο. Δε ξέρω κατά πόσο ήταν φανταστική ιστορία, από τη στιγμή που παρουσιάζονταν και ιστορικά πρόσωπα στη ταινία. Εκτός κι αν το είπες ειρωνικά και δε το έπιασα.
Από την άλλη μεριά εμένα με απασχολεί το εξής: Βγήκε ο κ. Δανίκας είπε αυτά που λέει πάντα (και με τα οποία σχεδόν πάντα διαφωνώ) και ορμήξαν όλοι να τον φάνε. Θα γινόταν το ίδιο άμα η ταινία δεν αφορούσε την Ελλάδα, έστω την αρχαία και νοσταλγκή για μερικούς? Γιατί δεν έγινε ντόρος όταν βγήκε και έθαψε το Lord of the Rings για παράδειγμα,ταινία που το 3ο μέρος της, προσωπικά, με άφησε άναυδο. Γιατί στους 300 βγήκαν όλοι να υπερασπιστούν τον σκηνοθέτη αναφορικά με τις ιστορικές ανακρίβιες, ενώ τη Τροία τη θάψαμε ολοκληρωτικά. Καλά κάναμε εν μέρη (αν και ο θάνατος του Μενέλαου πολύ μου άρεσε γιατί ήταν καθίκι) αλλά τη θάψαμε βασιζόμενοι στον Όμηρο και το έργο του Ιλιάδα, το οποίο αν και έξοχο ως έπος, σε καμιά περίπτωση δε μπορεί να θεωρηθεί ιστορικό έργο. Δε τη θάψαμε τόσο λόγω της ιστορικής ανακρίβειας, αλλά περισσότερο γιατί ξέφυγε εντελώς από το έπος του Ομήρου. Για να μην αναφέρω Braveheart, το οποίο το ακούω συνέχεια ως αγαπημένη ταινία πολλών (κυριώς αθλητών, γιατί ρε πούστη μου?) και έχει ξεφύγει εντελώς από το main point.
Ο Δανίκας βρίσκετε στη κοσμάρα του και το ξέρουμε. Στη κοσμάρα τους όμως βρίσκονται και οι περισσότεροι επικριτές του.
To oτι παρουσιαζοντας και πραγματικα προσωπα στο "Μονομαχο" δεν κανει την ιστορια του λιγοτερο "fiction":ειναι σα να λεμε οτι η "Μαρια η ασχημη" ειναι ντοκιμαντερ αν αναφερθει π.χ. σε ενα επεισοδιο ο Καραμανλης.
Ο κεντρικος ηρωας, ο Μαξιμους-Ντελιριους-Πωςτονλεν ειναι επινοημενος, και τοποθετημενος σε ενα αληθοφανες ιστορικο πλαισιο.And I'm totally ok with that, and that's the way to go.
Για το δευτερο που λες, συμφωνω.Δε γινανε οι ελληνες "σινεφιλ" απ τη μια μερα στην αλλη, ουτε καν ενδιαφερονται για τα nuances που συζηταμε εδω."Τη φετα και το χαλβα μη μας παρουνε" ειναι η ολη κουβεντα, απλως με αλλη μεταμφιεση.
Απλα εχω να πω οτι εχεις 1000 δικια.
Μεχρι και "god speed" του λενε του Leonidas σε καποιο σημειο της ταινιας...
Πεσ'τα!!
Jimmious
Θανατηφόρα σηπία το ρίξατε και πάλι το μελάνι σας!Συμφωνώ με όσα λέτε απλώς με τη σειρά μου αναρωτιέμαι πόσοι "σούπερ-Έλληνες" από όσους είδαν την εν λόγω ταινία πραγματικά γνωρίζουν ή έχουν διαβάσει κάτι παραπάνω από το αγαπημένο χιτ "μολών λαβέ"...
Ανώνυμε, δεν έχω 1000 δίκια.Προς το παρόν μόνο "300" ;-)
Αγαπητή ντομάτα,κάντε κάτι χρήσιμο: εκτοξευθείτε προς μία οθόνη που να παίζει την εν λόγω ταινία!
(Και το "μολών λαβέ" μην ξεχνάς πως το θεωρούν απ' τα "λίγα περσικά που ήξερε ο Λεωνίδας");-)
:)
καθομαστε και μιλαμε για το αν μια ταινια ειναι ιστορικα ακριβης και τα συναφη, μα συγνωμη ξερει κανεις αν οσα θεωρουμε ως ιστορικα ακριβη ειναι οντως ακριβη;
δεν πιστευω οτι υπαρχει απολυτη ιστορικη αληθεια ή μαλλον υπαρχει αλλα εμεις δεν υπαρχει τροπος να την ξερουμε,
Reef, ερχεσαι στα λόγια μου: oύτε οι κατασκευαστές της ταινίας μπορούνε να ξέρουνε την πάσα ιστορική αλήθεια.Με μια διαφορά: επενδύοντας σε έναν ιστορικό καμβά,χρησιμοποιούν υπούλως το διαβατήριο της "αληθοφάνειας".Mε το fiction χάνεις λίγο σε προπαγανδιστικό impact, αλλά τουλάχιστον είσαι τίμιος και ξηγημένος.
Ενα λεπτό, δεν θα έπρεπε να κριτικάρεις το κόμικ και όχι την ταινία;
Το παραζορίζετε το θέμα. Ήταν μια ταινία βασισμένη σε ένα κόμικ που δανείστηκε από ένα ιστορικό γεγονός για πει την δική του ιστορία. Το Χόλλυγουντ πάντα έτσι κάνει. Στην διάσωση του Ρίαν είδαμε μόνο Αμερικάνους, δεν υπήρχαν Βρετανοί, Καναδοί, Αυστραλοί, Γάλλοι και κ.ο.κ.
Στο κινηματογράφο εφαρμόζεται αυτό που λέμε ποιητική άδεια. Τώρα αν την κακοποιούν κάπως δεν μας πέφτει λόγος, το πολύ-πολύ να μην πάμε να δούμε την ταινία. Αλλά ο κινηματογράφος δεν είναι ιστορία και δεν χρειάζεται να είναι ιστορικά συνεπής.
Με την ίδια λογική γιατί κανείς δεν ενοχλείται που κανένας δεν μιλά Ελληνικά και όλοι μιλούν Αγγλικά ακόμα και οι Πέρσες; Βλέπετε που μπορεί να πάει αυτό το παραμύθι με την ιστορική ακρίβεια.
The passenger, οχι,για δυο λογους: πρωτον, η αφορμη για το ποστ μου ηταν "η διασκευη της διασκευης".
Δευτερον, οσον αφορα το σχολιο που εκανα για την ταινια: Toυλαχιστο το κομικ δεν ειχε μεσα αστακανθρωπους,sabretooth λυκους και τον Σαγωνα απο το Τζειμς Μποντ!
Κοντρα στην παγιωμενη αντιληψη, τα κομικς σεβονται τη νοημοσυνη πιο πολυ απο τον κινηματογραφο.
Σκεπτικ, το σκεπτικο σου ισχυει μονο σε θεωρητικο επιπεδο: δεδομενου του μεγαλου κοινωνικου impact του κινηματογραφου, δε μπορεις να αγνοησεις απλα μια ταινια, σε περιτρυγιριζει απο παντου "σα φαινομενο".
Post a Comment
<< Home